မိမိကိုယ္ကုိ လက္ထပ္ျခင္း

အခန္း ၁။

“ရတာေပါ႔ကြ”
ခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ သင္းအုပ္ဆရာ ဦးဇာတက ေျပာလုိက္ေသာ ထုိစကားလံုး ေလးလံုးသည္ က်ႏုပ္၏ ဘ၀ကို တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ႔သည္။ ထိုကဲ႔သုိ႔ မေျပာႏုိင္မီ သင္းအုပ္ဆရာသည္ ႏွစ္နာရီသာသာမွ် ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဖလဲမင္းႏွင္႔ သမၼာက်မ္းစာပါ အခန္းမ်ားကို အႏုလံု ပဋိလံု အေသးစိတ္ တယ္လီဖုန္းျဖင္႔ ေဆြးေႏြးခဲ႔ရေသးသည္။ လီဘီတီးကပ္စ္ ေခၚ တတိယေျမာက္ ဟီဘရူး က်မ္းစာထဲမွာေတာ႔ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ညီမ၊ အေဒၚ၊ အေမ၊ ေယာကၡမ၊ သမီး၊ ေျမး စတဲ႔သူေတြကို လက္မထပ္ရဘူး လို႔ဆိုထားပါရဲ႕။ သို႔ေပျငားလည္း သမၼာက်မ္းစာရဲ႕ ဘယ္ေနရာမွာမွ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ လက္မထပ္ရဘူးလို႔ မတားျမစ္ထားေပဘူး။ ေကာင္းေလစြတကား.. က်ႏုပ္လုပ္ခ်င္ေနသည္မွာလည္း ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ လက္ထပ္ခ်င္ေနတာေလ။ က်ႏုပ္၏ စကားကိုၾကားေသာအခါ သင္းအုပ္ဆရာ ဦးဇာတက က အဆိုပါ စာလံုးေလးလံုးကို ေျပာေလ၏။
“ရတာေပါ႔ကြ”

ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေျပာေၾကးဆိုရင္ေတာ႔ သမၼာက်မ္းစာအုပ္ဟာ မိမိကုိယ္ကုိလက္ထပ္ျခင္းကို သာမက မိမိ၏ အေဘးမ၊ စားပြဲခံု၊ အလွေမြး ေရႊငါး စတာေတြနဲ႔လည္း လက္မထပ္ရဘူးလို႔ မတားျမစ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဖလဲမင္း က သူ၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွစြာေသာ ျပင္သစ္အေမြးပြ ေခြးမေလးကုိ လက္ထပ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ က်ႏုပ္အေနနဲ႔ လံုး၀ အံ႔ၾသျခင္း ျဖစ္မိမွာမဟုတ္ပါဘူး.. ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ရဲ႕ သကၠလပ္ေစာင္ထူထူႀကီးနဲ႔ ဆိုရင္လည္းေပါ႔.. ဘုန္းေတာ္ႀကီးခမ်ာ ဒါနဲ႔ပဲ တူတူအိပ္ေနခဲ႔တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ႔လွေပါ႔။

ထားပါေတာ႔ေလ.. က်ႏုပ္လည္း က်ႏုပ္ရဲ႕ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ႔ရတဲ႔လူနဲ႔ လက္ထပ္မယ္႔ကိစၥကို သင္းအုပ္ဆရာနဲ႔ တုိင္ပင္ၿပီးစီးခဲ႔ေပမယ္႔လည္း တျခားအသိေပးရမယ္႔သူေတြရွိေနေသးတယ္.. က်ႏုပ္ရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးပဲေပါ႔။ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ခုိင္ခုိင္မာမာ အေျခက်ေနၿပီျဖစ္တဲ႔ ဘာသာရပ္ ကုိးကြယ္ယံုၾကည္မွဳတစ္ခုနဲ႕ က်ႏုပ္ရဲ႕ ဆႏၵ ရပ္တည္မွဳကို ရိုးအလွတဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးနား၀င္ေအာင္ရွင္းျပရတာ ေတာ္ေတာ္ခက္တာပဲ။

ေျပာစတုန္းကေတာ႔ အေမက မယံုၾကည္သလို ေပါ႔ေပါ႔ေလးပဲျပန္ေျပာပါတယ္။ အေမမွသာမဟုတ္ဘူးေလ ဘယ္သူမွလည္း စၾကားၾကားခ်င္း ေလးေလးနက္နက္ မယံုၾကပါဘူး။ ဒီေတာ႔လည္း က်ႏုပ္အေနနဲ႔ အေမ႔ကို ဒီကိစၥအေပၚ က်ႏုပ္ဟာ အေလးအနက္ ထားမွန္းသိေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပရပါေတာ႔တယ္။ အဲဒီေတာ႔မွ အေမလည္း ေသြးရူးေသြးတန္းနဲ႔ မဆီမဆိုင္ေမးခြန္းေတြ ေလွ်ာက္ေမးေတာ႔တယ္။ “ေနပါဦး.. ဘာလို႔မ်ား လက္ထပ္မလို႔လည္း.. ဒီအတုိင္း ကုိယ္႔ဖာသာကိုယ္ေနလည္း ျဖစ္ေနတာပဲဟာ” တို႔ “ဒီလိုဆို မဂၤလာေဆာင္ရင္ မင္း ဘယ္လို၀တ္မွာလည္း” တို႔ စတဲ႔ေမးခြန္းေတြေပါ႔။

ေနာက္ထပ္ စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုကေတာ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ ကိစၥဟာ က်ႏုပ္ရ႕ဲဖခင္ကို ရူးသြပ္ေစခဲ႔ပါတယ္။ တကယ႔္ကို ရူးသြပ္သြားသလိုမ်ိဳးပါ။ သူဟာ က်ႏုပ္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲျပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိင္ေအာင္ ေဆာင္းပါးေတြေရးျပီး သတင္းဂ်ာနယ္၊ စံခ်ိန္မွတ္တမ္း၊ အာကာသထိန္းခ်ဳပ္ေရး စတဲ႔ေနရာေတြကို သူ႔ရဲ႕စာေတြကို ပို႔ေနခဲ႔ပါတယ္။ သူေရးတဲ႔ ေဆာင္းပါး အားလံုးမွာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုပဲပါပါတယ္.. ဘာလဲဆိုေတာ႔ သူသည္ အာကာသထဲမွာ လိင္ဆက္ဆံမွဳ ပထမဦးဆံုး ျပဳလုပ္ဖူးသူျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ႔အခ်က္ပါပဲ။ တကယ္ေတာ႔သူဟာ ဘယ္တုန္းကမွ အာကာသနဲ႔ နီးစပ္ဖူးတဲ႔သူမဟုတ္ပါဘူး။ အဲ.. အကယ္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား အတည္ျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္သလိုျဖစ္ျဖစ္ ေနစမ္းပါဦး.. ဒါဆို ခင္ဗ်ားႀကီးက အာကာသထဲမွာ ဘယ္သူနဲ႔မ်ား လိင္ဆက္ဆံခဲ႔တာလဲ.. လို႔ေမးခဲ႔ရင္ေတာ႔ အေဖဟာ ေျပာလက္စစကားကို ခဏေလာက္နားလိုက္မယ္.. ေမးလာတဲ႔သူကို မ်က္လံုးႀကီးျပဴးၾကည္႔လိုက္မယ္.. ၿပီးေတာ႔မွ အင္မတန္ျပတ္သားတဲ႔ေလသံနဲ႔ တစ္လံုးခ်င္းျပန္ေျဖပါလိမ္႔မယ္..
“ငါ႔ဖာသာငါေပါ႔ကြ”

က်ႏုပ္ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြအေနနဲ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို စာနာ နားလည္ႏုိင္မယ္လို႔ ယူဆခဲ႔ေပမယ္႔ အထင္နဲ႔အျမင္ ပါစင္ေအာင္လြဲခဲ႔ပါတယ္။ က်ႏုပ္ဟာ သူတို႔အတြက္ ပ်က္လံုးေကာင္းေကာင္း တစ္ခုသာျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ဟာ တခ်က္တခ်က္ေတာ႔လည္း ကူညီၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔လည္း မ်ားေသာအားျဖင္႔.. ဥပမာ မဂၤလာပြဲၿပီးစအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ က်ႏုပ္ကို ေလွာင္ေျပာင္ရီေမာေနခဲ႔ၾကပါတယ္။ က်ႏုပ္ရရွိခဲ႔တဲ႔ တခ်ိဳ႕ေသာလက္ဖြဲ႔ပစၥည္းမ်ားကေတာ႔ ေတာ္ေတာ႔ကို အဓိပၸါယ္မရွိတာေတြပါ.. ညစ္ညမ္းပံုေတြပါတဲ႔ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္၊ ပိုးသားလက္အိပ္တစ္စံု စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာၾကက္မွာ တပ္ရတဲ႔ ၾကည္႔မွန္တစ္ခ်ပ္ေတာင္ ပါလုိက္ေသးတယ္။ အဆိုးဆံုးအခ်က္ကေတာ႔ ဒီေကာင္ေတြဟာ ကိုယ႔္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အေရးႀကီးတဲ႔ မဂၤလာက်မ္းက်ိန္ခ်ိန္ မွာေတာင္ အိေျႏၵ မဆယ္ၾကတာပဲျဖစ္ပါတယ္.. ။ သင္းအုပ္ဆရာဦးဇာတက က..

“သင္႔ကုိယ္သင္ လင္ေယာက္်ားအျဖစ္နဲ႔ယူျပီး လက္ထပ္ျပီးခ်ိန္မွာ တေပါင္းတစည္းထဲ ေနႏုိင္ပါ႔မလား.. သင္႔ကုိယ္သင္ခ်စ္ျပီး နူးည႔ံၾကင္နာမွဳကို ေပးႏုိင္ပါ႔မလား.. သင္ကိုယ္တုိင္ရဲ႕ နာဖ်ား က်န္းမာ စတဲ႔ ကိစၥအ၀၀ တုိ႔မွာ သင္႔အေနနဲ႔ ခ်ီးေျမာက္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျပဳႏုိင္ပါမည္လား.. သင္အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ သင္႔ကိုယ္သင္ သစၥာရွိရွိ ေပါင္းဖက္သြားႏုိင္ပါမည္လား..”

လု႔ိ မဂၤလာေဆာင္တစ္ခုရဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုး အေမးအေျဖျပဳလုပ္ေနခ်ိန္မွာ လူမွဳေရးနားမလည္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခြက္ထိုးခြက္လန္ကို ရယ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ရွဴရွဴးေတြေတာင္ ထြက္က်ကုန္တယ္လို႔ ေနာက္ပိုင္းျပန္ၾကားရတယ္။


အခန္း ၂။

လာ႔စ္ဗီးဂတ္ ကိုသြားခဲ႔တဲ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိပါ။ က်ႏုပ္ဟာ ကုိယ္႔မွာ ပါလာသမွ် တက္တက္ေျပာင္သြားေအာင္ ေလာင္းကစားပစ္လုိက္ေပမယ္႔လည္း ဘယ္သူကမွ က်ႏုပ္ကို နားပူနားဆာလုပ္ျခင္းမရိွပါ။ မဂၤလာဦးညက တည္းတာကေတာ႔ လပ္ဆာ ဆိုတဲ႔ ၾကယ္ငါးပြင္႔ေဟာ္တယ္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ပင္႔ေဟာက္စ္ အခန္းမွာေလ။

က်ႏုပ္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ႔မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခိုင္ခုိင္လံုလံုကို ရွိပါတယ္။ အျမတ္ေတာ္ေၾကး သက္သာခ်င္တဲ႔ အေၾကာင္းကလြဲရင္ေပါ႔။ (စကားမစပ္.. အျမတ္ေတာ္ေၾကး၀န္ကို က်ႏုပ္ဟာ က်ႏုပ္ကိုယ္တုိင္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္ ျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ယူ ရွင္းျပဖူးေသးတယ္။) က်ႏုပ္ဟာ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ခုိင္ျမဲတည္ေဆာက္ေရးဆိုတဲ႔ အခ်က္ကို စတင္စဥ္းစားမိကတည္းက ကိုယ္တုိင္ တသက္လံုးယုံၾကည္ရမယ္႔ အိမ္ေထာင္ဖက္တစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္ခဲ႔ပါတယ္။ ကုိယ္႔ကို စာနာနားလည္ႏုိင္မယ္႔သူ၊ ကုိယ္႔ရဲ႕ အနက္ရွုိင္းဆံုး လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို မခြ်င္းမခ်န္ တိုင္ပင္လို႔ရမယ္႔သူ၊ ကုိယ္နဲ႔ အၿမဲအတူတကြ ရွိေနႏုိင္မယ္႔သူ စတဲ႔လူမ်ိဳးေပါ႔။ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ တဲြျခင္း၊ ရည္းစားသနာထားျခင္း စတာေတြဟာ က်ႏုပ္အတြက္ အပန္းမႀကီးလွေပမယ္႔ တျဖည္းျဖည္း ခံစားလို႔မရေတာ႔ပါဘူး။ က်ႏုပ္တစစသိလာတာက က်ႏုပ္ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဖက္ဟာ က်ႏုပ္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ အမ်ားႀကီးနီးစပ္ေနဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာပဲ။

က်ႏုပ္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္ ေရြးခ်ယ္မွဳဟာ က်ႏုပ္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႔ ေအာင္ျမင္မွဳႀကီးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၾကည္႔ေလ.. က်ႏုပ္ဟာ အိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႔ ေတာ္ရံုအျငင္းပြားေလ႔မရွိပါဘူး.. က်ႏုပ္ရဲ႕ စကားသည္သာ အတည္ျဖစ္တယ္.. ဒီအိမ္ေထာင္မွာ က်ႏုပ္သာလွ်င္ ၾသဇာတကၠိမ ရွိသူျဖစ္တယ္..။ ရံဖန္ရံခါေတာ႔လည္း အျငင္းပြားစရာေတြရွိပါတယ္.. ဒါေပမယ္႔လည္း ျငင္းတုိင္း က်ႏုပ္သာ အၿမဲႏုိင္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မွဳ သာယာေရး အပိုင္းဆိုရင္လည္း က်ႏုပ္လုပ္သမွ် အတုိင္းသာျဖစ္ပါတယ္.. ျပႆနာမရွိပါ။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္စရာေတြကေတာ႔ မီဒီယာအုပ္စုပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ႏုပ္ထံလာလာၿပီး ဒီသာမန္မဟုတ္တဲ႔ ေပါင္းသင္းေနထုိင္မွဳ ပံုစံသစ္ကို လာေရာက္ေဆြးေႏြး ေလ႔လာျပီး သူတို႔ရဲ႕ အေပါစားမီဒီယာေတြမွာ မွတ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေ၀ဖန္ ရွံဳ႕ခ် ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ၾကပါတယ္။ မဂၢဇင္းတစ္ခုဆိုရင္ က်ႏုပ္ဟာ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိျပန္ခ်စ္သူ အစြန္းေရာက္အတၱ၀ါဒီ တစ္ဦးအျဖစ္လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ပုတ္ခတ္ေရးသားဖူးပါတယ္။ က်ႏုပ္ဟာ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ ျပန္ခ်စ္ေနသူ တစ္ဦးမဟုတ္ပါ.. က်ႏုပ္၏ အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လက္တဲြ ေနထုိင္ေနသူ တစ္ဦးမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။


အခန္း ၃။

သက္ရွိသတၱ၀ါေတြရဲ႕ သက္တမ္း တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ႔ ေဟာ္မုန္းဓါတ္ အေျပာင္းအလဲေၾကာင္႔ ျဖစ္ရတာလို႔ထင္ပါတယ္.. ဒါကေတာ႔ အခု က်ႏုပ္ဟာ က်ႏုပ္ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ကို လိုလားေတာင္႔တေနပါျပီ။ က်ႏုပ္ဟာ သက္ရွိျဖစ္တယ္.. ဒါေပမယ္႔ ေသမ်ိဳးျဖစ္တယ္.. က်ႏုပ္မေသခင္ က်ႏုပ္ရဲ႕ မ်ိဳးရိုးဗီဇကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းသြားမယ္႔သူ လိုေနျပီ။ က်ႏုပ္အေနနဲ႔ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို စဥ္းစားၿပီး ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်လိုက္ပါတယ္.. က်ႏုပ္၏လက္ရွိ လင္ေယာက္်ားႏွင္႔ ကြာရွင္းျပတ္စဲၿပီး မိန္းမယူမည္ ကေလးေမြးမည္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ႏုပ္ရဲ႕ ခင္မင္လွစြာေသာ သင္းအုပ္ဆရာ ဦးဇာတက နဲ႔တုိင္ပင္ေသာအခါ ဦးဇာတက က အိမ္ေထာင္တစ္ခုကြဲဖို႔ဆိုတာ အခုလိုလြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ ခ်က္ျခင္းလုပ္လို႔ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး.. တရားဥပေဒနည္းလမ္းအရ ကြာရွင္းဖို႔ အခ်ိန္ယူ ေလွ်ာက္ထားရတာ.. လုိ႔ေျပာေလသည္။ ထူးဆန္းတဲ႔အခ်က္က ကေလးရလိုျခင္းဟာ ကြာရွင္းဖို႔ လံုေလာက္တဲ႔ အခ်က္တခ်က္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ။

သင္းအုပ္ဆရာေျပာျပတဲ႔ တျခားကြာရွင္းဖို႔ ရေလာက္တဲ႔ အေျခအေနေတြကေတာ႔ .. က်ႏုပ္ဟာ က်ႏုပ္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႔ တစ္ႏွစ္အတိ လံုး၀ အတူမေနျခင္း (ဒီအခ်က္အရေတာ႔ က်ႏုပ္အတြက္ ဆိုရင္ ခြဲစိတ္မွဳအၾကီးစားလုပ္ဖို႔ လုိပါလိမ္႔မယ္)၊ အိမ္ေထာင္ဖက္က မိမိအေပၚ ရက္စက္စြာ ျပဳမူဆက္ဆံျခင္း၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ အက်ဥ္းေထာင္ အနည္းဆံုး တစ္ႏွစ္က်ျခင္း စတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ႏုပ္ဟာ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ အညိဳအမည္းစြဲေအာင္ ရိုက္ႏွက္ညွင္းပန္း ႏိွပ္စက္၀ံ႔ပါမည္လား.. ဒါမွမဟုတ္ ေထာင္ထဲမွာပဲ တစ္ႏွစ္ေလာက္သြားေနရမလား မေ၀ခဲြႏုိင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲ.. ဒါေပမယ္႔လည္းေပါ႔ဗ်ာ.. ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ေတာ႔ က်န္ပါေသးတယ္.. ဒါကေတာ႔ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖါက္ျပန္မွုပါပဲ.. ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ႔ က်ႏုပ္ဟာ က်ႏုပ္ကလဲြလို႔ တျခားလူသား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရမယ္.. ဒါဆိုရင္ၿပီးျပီ.. ကြာရွင္းဖုိ႔အတြက္ လံုေလာက္သြားပါၿပီ..။


အခန္း ၄။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်ႏုပ္ဟာ က်ႏုပ္ရဲ႕ လက္ထပ္လက္စြပ္ကို မလံုမလဲခြ်တ္ထားျပီး က်ႏုပ္ရဲ႕ အခက္အခဲကို ေျဖရွင္းေပးႏုိင္မယ္႔ အိပ္ေဖၚတစ္ေယာက္ကို ရွာရပါေတာ႔တယ္။ က်ႏုပ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ႔ က်ႏုပ္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေ၀ဖန္က်ပါတယ္.. က်ႏုပ္ဟာ အသိဥာဏ္လံုး၀ ကြယ္ေပ်ာက္မသြားေသးခင္ ႏွစ္ကုိယ္ခဲြၿပီး ကိုယ္႔ ကိုယ္ကုိ ကယ္တင္ေနတာပဲလို႔ေျပာၾကပါတယ္။ က်ႏုပ္ရဲ႕အေမကေတာ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ လက္ခံပါတယ္။ က်ႏုပ္ရဲ႕ ဖခင္ကေတာ႔ သူရဲ႕ ေျပာလက္စ စကားကုိ ခဏနားလုိက္ျပီး မ်က္လံုးျပဴးေတြနဲ႔ က်ႏုပ္ကိုစိုက္ၾကည္႔ပါတယ္.. ျပီးေတာ႔မွ အသံေသးအသံေၾကာင္နဲ႔ “ငါ႔ဖာသာငါေပါ႔ကြ” လုိ႔ေျပာပါတယ္။ တကယ္ကိုပဲ သူဟာ အာကာသထဲက တျခားကမၻာကိုေရာက္ေနတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

က်ႏုပ္အေနနဲ႔ အိပ္ေဖၚကို ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရွာေတြ႔ႏုိင္ခဲ႔မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး။ အနည္းဆံုးေတာ႔ သူမဟာ လိုလိုလားလား က်ႏုပ္နဲ႔ အိပ္ရမယ္.. ေနာက္တခ်က္က သတင္းစာ ဖတ္ေလ႔မရွိတဲ႔သူျဖစ္ရမယ္.. ဒါမွသာ သတင္းစာေတြထဲကေနတဆင္႔ က်ႏုပ္ မဂၤလာေဆာင္ဖူးေၾကာင္း မသိႏုိင္မွာေပါ႔။ ဒီလိုအခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည္႔စံုတဲ႔သူကို ေတာ္ေတာ္ရွာရ လိမ္႔မယ္လို႔ထင္ေနတာ ေနာက္ဆံုးေတာ႔လည္းေတြ႔ပါၿပီ.. ရုိးရွင္းတဲ႔မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ မေလးရွားမေလးတစ္ဦးပါ။ သူမကို ေသြးေဆာင္ဖ်ားေယာင္းရတာ ထင္သေလာက္ မခက္ပါဘူး။ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ အဲဒီညကေတာ႔ ေတာ္ေတာ႔ကို စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ..။ အဲဒီေကာင္မေလးဟာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ႏုိးထ အသက္၀င္လာေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ လံုး၀မသိပါဘူး..။ ေျပာရရင္ေတာ႔ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ရင္ ဒီကိစၥမွာ က်ႏုပ္ဟာ ဆရာတစ္ဆူ ျဖစ္ေနပါျပီ။ တဖက္ကေနၾကည္႔ျပန္ရင္လည္း မေလးရွားမေလးလည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္မွာပါ.. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မိန္းမေတြနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး က်ႏုပ္မွာ ဘာအေတြ႕အႀကံဳမွ မရွိပဲကိုး..။

ဒီအျဖစ္အပ်က္အၿပီးမွာေတာ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ ကြာရွင္းျပတ္စဲေရးဟာ ေတာ္ေတာ္လြယ္ကူသြားပါတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းအေနနဲ႔လည္း က်ႏုပ္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲဟာ အစကတည္းက အမွားႀကီးလိုလို ယူဆထားဟန္ရွိပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႔လည္း အခုလို ကြာရွင္းတဲ႔ကိစၥကို သိပ္ဂဂ်ီဂေဂ်ာင္မက်ပဲ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးလုိက္တာျဖစ္မွာပါ။ ျပတ္စဲကြာရွင္းၿပီး ရက္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ က်ႏုပ္ဟာ အထီးက်န္ေနသလို ခံစားေနရပါတယ္။ အပါတ္စဥ္ ပံုမွန္ ေၾကညာေတြ ပို႔ေနက် အိမ္နားက စိတ္ေရာဂါအထူးကု ဆီကေတာင္ ေၾကညာအသစ္ ထပ္မလာေတာ႔တာလည္း တစ္ခ်က္ အပါအ၀င္ပါ။

က်ႏုပ္အတြက္ လက္ထပ္မယ္႔ မိန္းမကိုရွာရတာဟာ ဆယ္စုႏွစ္တခု နီးပါးကို ၾကာျမင္႔သြားပါတယ္။ အေရးႀကီးတာက အဲဒီမိန္းမဟာ က်ႏုပ္ကိုလက္ထပ္လိုက္ျခင္းျဖင္႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္အား တၿပိဳင္နက္ လက္ထပ္လိုက္ရတယ္လို႔ အေတြးမ်ိဳး ခံစားခ်က္မ်ိဳး မရွိသူျဖစ္ရပါမယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း “ဖြ” ၾကတဲ႔ မီဒီယာေတြရဲ႕ ေမ႔ေလာက္တဲ႔အခ်ိန္ထိကို ေစာင္႔ေနခဲ႔ရတာေပါ႔။ ဒီၾကားထဲမွာေတာ႔ က်ႏုပ္ဟာ “မိမိကုိယ္ကုိ လက္ထပ္ျခင္း” ဆိုတဲ႔ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကိုယ္တုိင္ေရး အထုပၸတိၱတစ္အုပ္ ေရးသားခဲ႔ပါေသးတယ္။ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိလက္ထပ္ျခင္းရဲ႕ အေသးစိတ္အခ်က္မ်ား၊ ႀကံဳဆံုခဲ႔ရတဲ႔ ဘ၀ရဲ႕ အနိမ္႔အျမင္႔မ်ား၊ က်ႏုပ္ႏွင္႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ ေယာက္်ားအေပၚ သူတပါးေ၀ဖန္ခ်က္မ်ား ကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ ေက်ာ္ျဖတ္ျခင္း၊ အိမ္ေထာင္ေရးသုခ အ၀၀ စတဲ႔ အခန္းေတြပါတဲ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕စာအုပ္ဟာ ေအာင္ျမင္မွဳအတိုင္းအတာ တစ္ခုထိရခဲ႔ပါတယ္။ အဓိကအခ်က္ကေတာ႔ လူေတြဟာ စပ္စပ္စုစု က်ႏုပ္ရဲ႕ သာမန္မဟုတ္တဲ႔ စံုတြဲတတဲြရဲ႕ အေၾကာင္းကို စိတ္၀င္စားတာပါပဲ။ စာအုပ္ကိုဖတ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ငါဆိုရင္ေကာ ငါ႔ကုိယ္ငါ အိမ္ေထာင္ျပဳလို႔ ျဖစ္ႏုိင္ပါ႔မလား အဆင္ေျပႏုိင္မလား ဆိုျပီး လက္ရွိ သမီးရည္းစားမ်ားေနရာမွာ မိမိကိုယ္တုိင္အစားထိုးျပီး စဥ္းစားၾကပါေတာ႔တယ္။


အခန္း ၅။

က်ႏုပ္ကို ပံုတူကူးခ်တဲ႔ လက္ထပ္ျခင္းေတြကိုေတာ႔ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးေသးပါဘူး။ မီဒီယာေလာကသားေတြရဲ႕ စိတ္၀င္စားမွဳ ေလ်ာ႔က်သြားတာလား.. ဒါမွမဟုတ္ ဘုရားေက်ာင္းကပဲ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္အလြဲမ်ိဳး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ျဖစ္ခြင္႔ မေပးေတာ႔တာလားမသိႏုိင္ပါဘူး။ အတိတ္ကို အတိတ္မွာပဲ ထားပါေတာ႔ေလ.. ၿပီးခဲ႔တာေတြလည္း ၿပီးခဲ႔ပါၿပီ.. ။ အခုဆိုရင္ က်ႏုပ္နဲ႔ က်ႏုပ္ရဲ႕ အမိ်ဳးသမီးဟာ အရင္ကထက္ ပိုမိုႀကီးမားတဲ႔ အိမ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ပါတယ္။ က်ႏုပ္တို႔ရဲ႕ ေမြးလာေတာ႔မယ္႔ကေလး က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ေနရေအာင္ေပါ႔။ က်ႏုပ္ေပ်ာ္ပါတယ္.. တကယ္ကို ေပ်ာ္ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ဆို မ်က္ႏွာပိုးမသတ္ႏုိင္ေအာင္ ၿပံဳးၿဖီးၿဖီးျဖစ္ေနပါတယ္.. ။ ဘာေၾကာင္႔လဲသိလား.. ဟုိဖက္ၿခံမွာေနတဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဖလဲမင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ျပင္သစ္အေမြးပြ ေခြးမေလးကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ေပါ႔။



(Charlie Fish ရဲ႕ The Man Who Married Himself ကို ခံစား ဘာသာျပန္ထားတာပါ။)